Fabriekskwartier

Aan de rand van het Tilburgse centrum, tussen de Piushaven en de Aabé-fabriek, ligt het Fabriekskwartier. Een voormalige busremise die de komende jaren wordt getransformeerd naar een ruwe, binnenstedelijke woonomgeving met ongeveer 450 nieuwe woningen.

Drie gebouwen met een eigen identiteit versterken het beoogde industriële karakter van het Fabriekskwartier. Het appartementengebouw aan de Fatimastraat is een derde gezicht die de omslotenheid van het plein aan de Aabe-Fabriek afmaakt. Hij sluit aan op de oorspronkelijke lint-structuur van het Tilburgse stedelijkweefsel en qua gevelopbouw volgt hij de logica de tegenovergelegen voormalige Texielfabriek. De afwijkende terreingevel introduceert het informele en besloten karakter van de nieuwe woonwijk. Deze gevel kan gelezen worden als een wachtgevel, waar later nieuwe gaten in geprikt zijn. Stedenbouwkundig verspringt het appartementencomplex ten opzichte van het verkeerluwe woonstraatje, hierdoor wordt het informele woonkarakter van het gebied nog meer versterkt. Er ontstaan unieke publieke ruimtes binnen het Fabriekskwartier begeleidt door de bebouwing.

Het blok met negen grondgebonden woningen grenst aan het Fabrieksstraatje. Een autoluwe straat met veel groen en diverse plekken waar ontmoeting gestimuleerd wordt. De plattegrond van de woningen is zo ontworpen dat de eet- en zitkamer uitwisselbaar zijn. De toekomstige bewoners kunnen hier zelf invulling aan geven. De openslaande deuren richting het fabrieksstraatje zorgt voor meer interactie in de wijk, zo kan men in de zomermaanden de deuren opzetten en uitkijken op het groen. De introductie van de glazenwasbalkons geeft de toekomstige bewoners de kans om ook verticaal groen aan te planten en fungeert als een buffer tussen het publieke en private domein. Het blok oogt als één geheel, doordat de gevel weinig ritmiek bevat. De massa van het gebouw wordt benadrukt door het accent te leggen op de dakrand. De lengte van het blok krijgt geleding door de introductie van verticale penanten.

De zes grondgebondenwoningen vormen een zelfstandig volume. De sheddaken en fijne profilering in de kozijnen geven de woningen een eigen identiteit. De sheddaken zijn ook functioneel. De lange zijdes zijn op het zuiden gericht voor de zonnepanelen. De andere kant bevat daklichten, die gelijkmatig licht vanuit het noorden binnenlaten.